Saturday, April 3, 2010
Si Palui : Wadai Agar-Agar
8:03 AM | ditulis oleh
kabar satui
Mamasuki sapuluh hari kadua Palui sudah mulai pina liut puasa, padahal hari-hari sabalumnya sigar banar. Siang inya puasa, malam tarawih wan tadarus lalu umpat jua bagarakan sahur. Gawiannya maujek jalan tarus, apalagi bulan puasa ini panumpangnya makin rami di samping langganannya nang harus diantar wan dijemput ka gawian masing-masing.
“Pukul barapa ikam baistirahatnya Lui, pina sibuk saharian,” ujar Garbus manakuni Palui.
“Aku baistirahat sambil duduk-duduk di ujek haja sambil mahadangi panumpang, lalu kamariannya bulik sambil mambawaakan wadai gasan pabukaan di rumah,” ujar Palui.
“Kulihat ikam pina biasa baistirahat di warung sakadup itu,” ujar Tulamak.
“Itu palihat ikam haja Mak ai, mungkin ada urang nang pina sama wan aku,” ujar Palui.
Imbah bapapanderan itu, waktu sudah parak magrib, Palui badadas manukarakan es nyiur anum kasukaan bininya.
“Napa ditukar abahnya pina basah bungkusan plastiknya,” ujar bini Palui.
“Hari panas banar, makanya kaya biasa aku manukar es supaya sigar babukanya,” sahut Palui.
“Pantas haja abahnya pina layu banar,” ujar bininya manyindir karna malihat Palui pina angah-angah kauyuhan.
“Hi-ih, aku uyuh banar ma-antar panumpang jauh-jauh,” ujar Palui pina makin layu.
“Daripada garing abahnya ai, kalu panumpang jauh-jauh dan bila tapaksa kawa haja babuka puasanya. Kaina kawa haja dibayar,” ujar bininya.
“Aku tahan haja umanya ai, sayang pacah puasaku,” ujarnya bakaramput. “Hari ini wadai napa pabukaannya?” ujar Palui manakuni bininya.
“Kaya biasa jua kita buka wadai dan mangawani es nyiur tukarakan ikam tadi maka kusadiakan wadai wadai agar-agar, nyaman banar kinyul-kinyul,” ujar bini Palui.
“Naahhh … itu dauh babunyi, lakasi kita bukaan,” ujar Palui mambawai bininya.
“Ayu buka ja badahulu, wadainya sudah kuandak di tutudung,” ujar bini manyuruh Palui mambuka tutudung.
Palui langsung duduk di kursi, ba-astilah handak babuka puasa mahantam agar-agar wan es nyiur. Langsung mambuka tutudung, lalu inya takajut banar karna nang dilihatnya sandal gapit swalownya, nang hilang wayah inya makan di warung sakadup.
“Ayu, jangan bakaramput. Ini sandal siapa? Tadi tulak bagawi basandal gapit tapi buliknya kada basandal lagi, batis pilang. Kada usah bakaramput bapadah kauyuhan, pina luyu sakalinya manyakadup jua,” ujar bininya manyanyarik.
“Sumpah nah hanyar sakali ini haja umanya ai,” ujar Palui mangaku karna kakalahan sambil minta maaf wan bininya.
“Itu palihat ikam haja Mak ai, mungkin ada urang nang pina sama wan aku,” ujar Palui.
Imbah bapapanderan itu, waktu sudah parak magrib, Palui badadas manukarakan es nyiur anum kasukaan bininya.
“Napa ditukar abahnya pina basah bungkusan plastiknya,” ujar bini Palui.
“Hari panas banar, makanya kaya biasa aku manukar es supaya sigar babukanya,” sahut Palui.
“Pantas haja abahnya pina layu banar,” ujar bininya manyindir karna malihat Palui pina angah-angah kauyuhan.
“Hi-ih, aku uyuh banar ma-antar panumpang jauh-jauh,” ujar Palui pina makin layu.
“Daripada garing abahnya ai, kalu panumpang jauh-jauh dan bila tapaksa kawa haja babuka puasanya. Kaina kawa haja dibayar,” ujar bininya.
“Aku tahan haja umanya ai, sayang pacah puasaku,” ujarnya bakaramput. “Hari ini wadai napa pabukaannya?” ujar Palui manakuni bininya.
“Kaya biasa jua kita buka wadai dan mangawani es nyiur tukarakan ikam tadi maka kusadiakan wadai wadai agar-agar, nyaman banar kinyul-kinyul,” ujar bini Palui.
“Naahhh … itu dauh babunyi, lakasi kita bukaan,” ujar Palui mambawai bininya.
“Ayu buka ja badahulu, wadainya sudah kuandak di tutudung,” ujar bini manyuruh Palui mambuka tutudung.
Palui langsung duduk di kursi, ba-astilah handak babuka puasa mahantam agar-agar wan es nyiur. Langsung mambuka tutudung, lalu inya takajut banar karna nang dilihatnya sandal gapit swalownya, nang hilang wayah inya makan di warung sakadup.
“Ayu, jangan bakaramput. Ini sandal siapa? Tadi tulak bagawi basandal gapit tapi buliknya kada basandal lagi, batis pilang. Kada usah bakaramput bapadah kauyuhan, pina luyu sakalinya manyakadup jua,” ujar bininya manyanyarik.
“Sumpah nah hanyar sakali ini haja umanya ai,” ujar Palui mangaku karna kakalahan sambil minta maaf wan bininya.
kategori :
Kisah Si Palui
0 komentar:
Blog ini akan lebih "hidup" jika Anda Berkomentar....